Hol di fast. Dank Reformation.
|
Dat is goot und at deit good, wenn een sik fastholen kann, sünnerlich (besonners) in sware Tieden.
Ok bi Seegang op en Schipp. Vun Hiob warrd seggt: He hett (an) sien’ Globen un (an) sien Toversicht fastholen (Hiob 2,3.9. Dat hett ok wat mit Gemeenschap to doon: Hoolt fast tosamen in een Sinn (1. Kor. 1,10). Een schall sik an den annern fastholen un gegensiedig to Hölp gahn. För Martin Luther geiht dat trüch op Gott sien Woord. De ganze Reformation geiht trüch op Gott sien Woord. Toieerst un toletzt is dat Gott sülm, de uns fastholen deit. Mit Luther sien Leed beed wi dor üm: „Hool fast uns, Herr Gott, bi dien Woort …“ (EG 193,1; Op goden Kurs 74,1). Johannes Pfeifer |
